Na een auto ongeluk 12 jaar geleden ben ik in de ziektewet terecht gekomen. 8 jaar later kwam er een rechtszaak over een schadevergoeding van de verzekering van de tegenpartij. Hierbij werd bepaald dat ik recht had op een bedrag wat onderverdeeld werd in inkomstenderving, schadevergoeding en smartegeld.De rechter droeg mijn advocaat op de verdeling op papier te specificeren, en zo geschiedde. Tot dat moment ontving ik een bijstandsuitkering en ik heb deze onmiddellijk laten stopzetten.
Helaas, na 3 jaar van dit bedrag geleefd te hebben, mijn lopende schulden afbetaald en een klein autootje ervan gekocht om te kunnen blijven solliciteren en diverse manieren gezocht om een inkomen te krijgen, moest ik helaas weer bij de gemeente aankloppen.
De eerste aanvraag die ik deed werd na een paar maanden afgewezen omdat de originele specificatie van mijn advocaat blijkbaar niet voldoende was om de precieze verdeling duidelijk te maken.
Ik heb een tweede aanvraag gedaan en na lange tijd wachten een huurachterstand van 2,5 maand opgelopen. Gelukkig kon ik een regeling treffen met mijn huurbaas.
Na aandringen aan de telefoon met de gemeente, werd me 'beloofd' dat ik een bedrag zou gaan ontvangen en dit is inderdaad gebeurt.
Er werd een bedrag gestort, voldoende om mijn huurachterstand te kunnen betalen. Ik kreeg weer wat rust. Echter na een paar maanden mijn inkomstenspecificatie onderzocht te hebben, bleek daaruit dat ik een 'leenbijstand' ontvang, waarvan automatisch een bedrag van rond de 50 euro ingehouden wordt.
Op mijn telefonische vragen over de ' leenbijstand' medio juni, werd me verteld dat ze nogmaals gegevens wilden hebben hoe het schadebedrag precies was onderverdeeld. Ik heb onmiddellijk aan hun verzoek voldaan, d.m.v de brieven van mijn advocaat. Echter heb ik hierover tot op de dag van vandaag nog steeds geen reactie mogen ontvangen.
Ik ben sinds 3 weken 'vrijwillig' aan het werk gezet bij een bedrijf dat aan de andere kant van mijn stad ligt. In het begin was ik blij weer iets op mijn cv te kunnen toevoegen, maar nu blijkt dat ze niets vergoeden qua reiskosten. Ik heb het gevoel dat ik nu gestraft word voor het werk dat ik doe.
Helaas is mijn 'leenbijstand' niet hoog genoeg om van te leven wanneer ik alleen al aan brandstofkosten 30 euro per maand in moet leveren van mijn reeds 'gekorte' bijstand. Het antwoord van mijn werkcoach hierop was, dan moet je op de fiets.
Dan zal ik eerst een fiets moeten kunnen aanschaffen en dan maar kijken of ik met mijn whiplashklachten in staat ben om 1,5 uur per dag te fietsen. Mijn vraag vervolgens was hoe ik de maand door kan komen, en het feit dat er 'leenbijstand' op mijn specificatie staat? Er werd mij verteld door deze mevrouw dat ik een lening heb afgesloten. Ik wist niet eens dat dit mogelijk was, zonder dat ik hier iets van af weet. Voor zover ik mij kan herinneren heb ik nooit getekend voor een lening of een lening geaccepteerd. Wanneer ze dit aan mij hadden voorgelegd, zou ik dit niet geaccepteerd hebben, want het is voor mij onmogelijk dit ooit terug te kunnen betalen.
Ik vertel jullie dit verhaal ook om erachter te komen wat ik hiermee aan moet. Misschien is juridisch advies de beste weg, aangezien mijn verzoeken aan de gemeente tot nu toe blijkbaar buiten beschouwing worden gelaten. En ik zie mezelf niet graag in een levenslange schuld belanden, buiten mijn instemming hiervoor.