Op 2 december 2014 las ik in de krant dat het kabinet volgend jaar 12 miljoen euro uit wil trekken om vluchtelingen in Syrië te kunnen helpen. Het Wereldvoedsel Programma (WFP) meldde een dag eerder dat het onvoldoende geld heeft om vluchtelingen nog te kunnen steunen.
Toen ik in 2013 in Irak was (Erbil, Koerdistan), werd mij al snel één ding heel erg duidelijk over dit soort landen. Niet alleen Irak, maar ook Syrië. De regeringsleiders (in geval van Syrië een dictator) zijn allemaal graaiers van het ergste soort. Als zij ook maar een klein beetje zouden uitgeven van wat ze de afgelopen jaren hebben vergaard, dan zou er genoeg zijn om ons deze hoge kostenpost te besparen.
Van 12 miljoen euro zou je bijna heel het Nederlandse volk schatrijk kunnen maken of de staatsschuld verminderen. Meer koopkracht betekent dat de crisis in één klap voorbij zou zijn. Waarom moet ons kabinet dan toch altijd er voor kiezen om miljoenen te besteden aan wat anders dan ons eigen volk? Ons volk zit in crisis. We hebben steeds minder werkgelegenheid. Er worden monsterlijke bezuinigingen gedaan in de zorg. Ook het onderwijs wordt flink in gesneden. Ons land bloed dood en we hebben een staatsschuld van heb ik jou daar. En het is niet dat ik iets tegen Syrië heb of Irak. Prachtige landen, prachtige cultuur (als je niet kijkt naar de radicalen zoals IS). Geweldige mensen (als je niet kijkt naar de graaiers waar onze Hollandse graaiers nog niks bij zijn). En buiten oorlogstijd hebben dit soort landen een welvaart van heb ik jou daar. Als je in een stad komt in Erbil en je een 18 karaats gouden auto ziet rijden (ik heb het niet over goudverf mensen!) gewoon omdat het kan, de eigenaar had een beetje teveel geld dus hij wilde het toch ergens aan uitgeven, dan weet je het wel. En trouwens, zelfs de bedelaars zijn schatrijk van het bedelen. En niemand zal jaloers zijn op jouw gouden auto, met een paar jaartjes doorsparen kan iedereen het zich daar wel permitteren. En dat terwijl het meeste geld toch steeds weer in de broekzak van de overheid verdwijnt, is de rijkdom en de welvaart en de koopkracht van het volk gigantisch. Ik bedoel, als jij twee keer zoveel verdient dan met dezelfde functie in Nederland en alles wat in de winkel ligt van dat soort prijzen hebben als bij Action, dan weet je het wel.
Ook in deze tijd van oorlog, lijkt het me stug dat landen en regeringsleiders van Syrië en Irak, niet zelf de mensen kunnen helpen. Ze hebben genoeg gegraaid. Ze leven bovenop olie. Hoe kan het dat wij dan zoveel geld moeten geven, als zij genoeg in hun zak hebben…?
En dan vraag ik mij ook af… krijgen wij geld om onze vluchtelingen van eten en onderdak te voorzien? Niet dat ik tegen vluchtelingen ben, begrijp me niet verkeerd. Als ik in een oorlogsland woonde en geen andere optie had dan in een container te stappen met een groep mensen als ik wil blijven leven, zou ik het ook doen en dan maar afwachten waar ik gedropt wordt. En dan zou ik ook hopen dat degenen bij wie ik nieuw in hun land kom mij kunnen vergeven dat ik er op illegale wijze gekomen ben en kunnen accepteren dat ik nog niet levensmoe ben. Ik zou ook een leven dan in dat land op willen bouwen en bij opbouwen hoort dus niet stilzitten en handje ophouden. Ja, in de eerste instantie ben je heel afhankelijk als vluchteling. Maar in dit land is de vluchteling afhankelijk van onze belastingcentjes en in Syrië van het WFP, ook onder andere gefinancierd door… jawel, onze belastingcentjes?! Klinkt niet als helemaal eerlijk in mijn oren als Syrië geeneens belastingcentjes van het eigen volk nodig zou hoeven te hebben om de vluchteling te voorzien van eerste levensmiddelen.
Bashar Al Assad zou volgens mij genoeg geld hebben om met de helft van zijn vermogen de vluchtelingen te kunnen voorzien ervan. Zouden we hem niet kunnen pushen beter voor de inwoners van zijn land te zorgen, in plaats van onze staatsschuld met nog een paar miljoentjes op te laten lopen…? We hebben ook nog maar een staatsschuld van bijna 453 miljard euro hoor, daar kan 12 miljoen ook nog wel bij… ’t is dan maar een beetje erger dan dat het al is. En begrijp me niet verkeerd dat ik tegen Bashar Al Assad ben. Want grappig genoeg vrees ik dat dictatuur in Arabische landen beter werkt dan democratie. Dus als Amerika zich niet steeds daar bemoeide (verzetsgroepen financieren en van wapens voorzien en Sadam Hoessein ophangen), dan zou dat ons weer 12 miljoen euro schelen want die dictators drukten onrust de kop in met geweld. Dan was IS vandaag de dag niet zo’n dreiging geweest, zoals het nu is… ik keur de dictatuur en het geweld wat ermee gepaard gaat ook niet goed hoor, maar vaak heeft dat geweld dus wel een reden en worden niet zomaar de meest onschuldige burgers die niks op hun kerfstok hebben vermoord door een dictator. O wacht, die worden wel vermoord door verzetsstrijders zoals IS… IS is toch wel een wat grotere dreiging dan de dictatuur… men had zich nooit mogen bemoeien met hun regeringssysteem met dat ideaal genaamd ‘Arabische lente’. Sja, men ziet wat het ons nu oplevert. Nog meer oorlog, nog meer moeten bemoeien en nog meer geld kwijt. De bloesems van de lente bloeien met nog meer bloed eraan dan dat er al lag in de sneeuw…
